ความเห็นและสิ่งที่อยากจะบอก 32 ข้อหลังจากที่ได้ชม 天気の子 (Tenki No Ko) หรือ Weathering With You จบแล้ว และสิ่งหนึ่งที่ผมไม่อยากจะเชื่อเลยว่าอาจารย์มาโคโตะจะทำได้กับภาพยนตร์แอนิเมชั่นเรื่องนี้

ต้องบอกเลยว่าเป็นกระแสที่โด่งดังในขณะนี้ โดยเฉพาะในประเทศญี่ปุ่น สำหรับภาพยนตร์แอนิเมชั่นเรื่อง 天気の子 (Tenki No Ko) หรือชื่อภาษาอังกฤษ Weathering With You ของอาจารย์มาโคโตะ ชินไค และคิดว่าคนที่ได้ชมไปแล้ว ก็น่าจะมีความคิดเห็นและมุมมองต่างๆเกี่ยวกับภาพยนตร์เรื่องนี้ ไม่ว่าจะเป็นด้านไหนก็ตามแต่

สำหรับตัวผมก็ได้รับชมไปแล้วเช่นกัน ก็เลยอยากจะมาให้ความเห็นในเรื่องต่างๆเกี่ยวกับตัวภาพยนตร์รวมถึงสิ่งที่อยากจะบอกจากความเห็นของตัวผมเอง (บางคนก็อาจมีไม่เห็นด้วยกับผม ซึ่งก็ไม่เป็นไร เพราะแต่ละคนก็ต้องมีความเห็นเป็นของตัวเองและอาจตีความในมุมมองที่แตกต่างกันไป ซึ่งเป็นเรื่องปกติอยู่แล้วนะ) ซึ่งก็เป็นความเห็นที่ผมอยากจะบอกออกมาจากใจจริง : )

และที่สำคัญ ก็จะมีการสปอยล์เนื้อหาภายในเรื่องด้วย!!!

(รูปภาพประกอบต่างๆบางส่วนที่ผมแทรกเข้ามาด้วยก็มาจากสถานที่จริงและสิ่งต่างๆทั้งหลายที่เกี่ยวข้องอยู่ในภาพยนตร์ที่ผมไปถ่ายมาจากญี่ปุ่นนะ)

ถ้าอย่างงั้นผมจะมาไล่เรียงดูกันว่ามีอะไรบ้างที่ผมอยากจะบอกเกี่ยวกับ Weathering With You……….

1. Weathering With You สามารถตีความและสื่อถึงประเด็นต่างๆได้ตั้งหลายอย่างในญี่ปุ่นที่อาจารย์มาโคโตะต้องการที่จะสื่อ ไม่ว่าจะเป็นการใช้ชีวิตในเมืองหลวงโตเกียว, ชีวิตการทำงาน, ปัญหาสังคม, ปัญหาชีวิตของวัยรุ่น, ความสัมพันธ์ในครอบครัว, การดำเนินชีวิตของคนแต่ละคนที่ไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ, ความเหงาโดดเดี่ยว, การปรับตัวให้เข้ากับสังคม, การเป็นผู้ให้และการเป็นผู้รับ, การยอมรับในสิ่งที่เป็นจริงในชีวิต, การเสียสละ และที่สำคัญที่สุดก็คือความรัก

2. ในส่วนของงานภาพวาด ไม่ขอพูดมากละกัน แค่อยากจะบอกว่าภาพวาดในภาพยนตร์ไม่ว่าจะเป็นตัวละคร, สิ่งของต่างๆ, หยดน้ำฝน รวมไปถึงฉากหลังที่ให้ความสมจริงราวกับอยู่ในโตเกียว โดยรวมแล้วผมชอบเป็นอย่างมาก ถ้าจะให้คะแนนเท่าไหร่ ผมให้ 10/10

3. ในส่วนของงานเพลงและดนตรีที่ประพันธ์โดยวง RADWIMPS (ที่นำโดย Yojiro Noda) 5 เพลงหลักที่ใช้ในเรื่องก็จะมีอยู่ 2 เพลงที่ผมชอบมากที่สุดก็คือเพลง Grand Escape (เสียงเปียโนในตอนเริ่มต้นเพลงคล้ายเหมือนเสียงน้ำฝนหยดลงมา) และเพลง “大丈夫” หรือ We’ll Be Alright (เป็นเพลงที่ผสมผสานความเป็นร็อกกับวงออเครสตร้าได้ลงตัว)

4. และถ้าไม่นับตัวเพลง 5 เพลงหลักจากในภาพยนตร์ (ที่เป็น Movie Edit) ดนตรีประกอบในหนังที่ผมชอบมากที่สุดก็คงจะเป็นแทร็กที่ 11 จากตัวซีดี Soundtrack ที่มีชื่อว่า “初の晴れ女バイト”หรือชื่อภาษาอังกฤษว่า First Part Time Job As Sunshine Girl ใช้ในตอนที่ฮินะอธิษฐานให้อากาศแจ่มใส่ในงานตลาดที่โอไดบะ ซึ่งถ้าใครฟังแทร็กนี้ก็จะได้รู้สึกถึงสภาพที่อากาศที่แจ่มใสได้เลย

ส่วนอีกแทร็กนึงก็คือแทร็กที่ 15 “芝公園”หรือชื่อภาษาอังกฤษว่า Shiba Park เป็นตอนที่เคซึเกะขอให้ฮินะช่วยทำให้อากาศแจ่มใส เพื่อให้ลูกสาวโมกะได้ออกมาวิ่งเล่นในวันที่มีแดด ถ้าฟังแต่ตัวดนตรีอย่างเดียวโดยที่ไม่ดูภาพยนตร์ก็ให้ความรู้สึกเหมือนกับบรรยากาศสบายๆในฤดูร้อน

5. ถ้าใครสังเกตให้ดี มีรูปโปรไฟล์ประจำตัว Twitter ของอาจารย์มาโคโตะ ชินไค (เป็นรูปแมวยิ้ม คิดว่าน่าจะใช่นะ) เป็นแม่เหล็กติดอยู่บนตู้เย็นในบ้านของเคสุเกะที่โฮดากะทำงานและอาศัยอยู่

6. ก่อนที่อายุที่แท้จริงของฮินะถูกเปิดเผย (ซึ่งก็คือ 15 ปี) ผมก็ไม่แปลกใจเท่าไหร่ที่เธอจะโกหกอายุของตัวเอง เพราะจุดที่ผมจับพิรุธได้ก็คือ ตอนที่ฮินะถามโฮดากะว่าเขาอายุเท่าไหร่ ตัวเธอเองก็เหมือนจะทำท่าคิดอยู่แป๊บนึง แล้วถึงค่อยโกหกอายุตัวเองออกมา อีกครั้งนึงก็คือตอนที่นั่งอยู่ที่สวนสาธารณะกับเคซึเกะ ที่เขาถามโฮดากะว่าทำไมถึงต้องเรียกฮินะแบบสุภาพล่ะ อายุห่างกันไม่กี่ปีก็ไม่ต่างกันหรอก (ฉากนี้มีให้เห็นในหนังตัวอย่าง) ซึ่งฮินะก็ตอบว่าต่างสิ ในขณะที่โฮดากะเห็นด้วยกับเคซึเกะ

7. แม้ว่าตัวหนังจะยาวอยู่เกือบสองชั่วโมง ถ้าสังเกตให้ดี จะมีการใช้ฉากต่างๆในเรื่องซ้ำกันอยู่ถึงสองครั้งในช่วงที่เล่นเพลง “風たちの声” หรือ Voice of Wind (ตอนที่โฮดากะและนัตสึมิออกไปสัมภาษณ์และเก็บข้อมูล) และเพลง “祝祭” หรือ Celebration (ตอนที่ฮินะไปรับจ้างทำอากาศให้แจ่มใสพร้อมกับโฮดากะและนากิตามสถานที่ต่างๆ)

8. แม้ว่าจะมีการพูดถึงคุณแม่ของฮินะน้อยมาก (คุณแม่ชื่อ เมกุมิ อามาโนะ) แต่ในเรื่องกลับไม่มีการพูดถึงคุณพ่อของเธอเลย ซึ่งก็สามารถคาดเดาได้หลายอย่าง อาจจะเป็นเพราะคุณพ่อเสียชีวิตไปก่อนหน้านี้แล้วหรือไม่ก็หย่าร้างกับคุณแม่และออกไปจากชีวิต เลยทำให้คุณแม่ของฮินะต้องเป็นเสาหลักของครอบครัวอามาโนะเลี้ยงดูลูกทั้งสองคนก่อนที่จะเสียชีวิตตาม

9. ในช่วงเกือบหนึ่งปีที่ฮินะต้องสูญเสียคุณแม่ไปนั้น เรียกได้ว่าเธอก็ต้องช่วยเหลือหาเลี้ยงดูตัวเองกับน้องชาย ซึ่งเป็นสาเหตุที่ทำให้ตัวเองต้องออกจากโรงเรียนและปลอมอายุเพื่อไปทำงาน

แต่ก็ไม่รู้ว่าฮินะเคยทำงานมาทั้งหมดกี่ที่แล้ว (เพราะการโกหกอายุตัวเอง ก็อาจทำให้ถูกไล่ออกจากที่อื่นก็เป็นได้) ก่อนที่จะมาทำงานที่ McDonald’s (ซึ่งเป็นสถานที่เธอได้พบโฮดากะเป็นครั้งแรก) และก็ไม่รู้ว่าในหนึ่งปีที่ว่ามานี้ ฮินะกับนากิจะต้องเผชิญอะไรมาบ้างก่อนที่จะมาพบกับโฮดากะ เรียกได้ว่าเป็นช่วงเวลานี้เป็นช่วงที่ปวดร้าวมากสำหรับเธอ

10. จะว่าไป การที่ฮินะเชิญโฮดากะให้มาที่บ้านของเธอ หลังจากที่เผยว่าตัวตนเป็นเด็กสาวฟ้าใส 100% น่าจะเป็นการสื่อถึงการที่ฮินะยอมรับในตัวของโฮดากะที่ได้ช่วยชีวิตของเธอเอาไว้ในระดับนึง เพราะปกติแล้วคนที่เพิ่งรู้จักกันได้ไม่นานน่าจะไม่มีการเชิญมาที่บ้านหรอก เพราะเรายังไม่รู้ว่าคนคนนั้นเรารู้จักดีพอหรือเปล่า แต่การที่ฮินะเชิญโฮดากะให้มาที่บ้านก็แปลว่าเธอไว้ใจในตัวโฮดากะแล้ว

11. สืบเนื่องจากข้อเมื่อกี้ นอกจากการที่ฮินะไว้ใจโฮดากะแล้ว นี่อาจเป็นอีกสิ่งนึงที่อาจารย์มาโคโตะต้องการนำเสนอในความเห็นของผมก็คือ เรื่องของความเหงาและความโดดเดี่ยวของฮินะ เพราะตั้งแต่คุณแม่เสียชีวิตไป เธอเองก็ไม่เหลือใครอีก (ถ้าไม่นับนากิผู้เป็นน้องชาย) ที่จะมาให้ความช่วยเหลือ แต่ก็ต้องฝืนทนต่อสู้เพื่อให้มีชีวิตอยู่รอด

ด้วยเหตุนี้ฮินะก็ต้องจมอยู่ในความเหงาและความโดดเดี่ยวที่ไม่มีใครเหลียวแลจนกระทั่งมาพบกับโฮดากะ ผู้ที่เปลี่ยนชีวิตของเธอให้สดใสมากยิ่งขึ้น (เพียงเพราะเบอร์เกอร์ชิ้นเดียวที่เธอให้เขาที่ McDonald’s ที่เป็นจุดเริ่มต้นของความสัมพันธ์ของเธอและเขา)

12. เมนูข้าวผัดมันฝรั่งทอดที่ฮินะทำให้โฮดากะทาน เห็นแล้วทำให้ผมอยากลองทานจริงๆว่ารสชาติจะเป็นอย่างไร ไว้ว่างๆ ถ้ามีเวลาจะลองทำดูสักครั้ง

13. อยากบอกว่าเป็นอะไรที่ขำมากๆเมื่อตอนที่นากิใส่ชุดตุ๊กตาไล่ฝนออกมาเป็นครั้งแรก !^__^! ไม่รู้ว่าโฮดากะเกลี้ยกล่อมอย่างไรถึงทำให้นากิยอมใส่ชุดนี้ แต่เมื่อได้ยินพี่สาว (ฮินะ) บอกว่าชุดนี้ไม่จำเป็นที่ต้องใช้ (แต่สุดท้ายก็ใช้เพื่อเป็นแค่พิธี) นากิก็เลยถอดและโยนหัวของชุดออกและต่อว่าโฮดากะพร้อมกับสีหน้าที่แสดงให้เห็นได้ชัดว่าอายมากๆ

14. มันก็จริงอย่างที่โฮดากะได้บอกไว้ อากาศมีอิทธิพลต่อความรู้สึกนึกคิดของผู้คน และท้องฟ้าที่แจ่มใสสามารถสร้างรอยยิ้มให้กับผู้คนได้ ถ้าจะเปรียบท้องฟ้าสดใสที่มีแดดส่องก็คือความสุขและเบิกบาน ส่วนท้องฟ้าที่มืดมนและมีฝนตกก็คือความเศร้าหมองและความทุกข์

15. จากตามฉากต่างๆที่โฮดากะ, ฮินะและนากิไปรับจ้างทำให้ท้องฟ้าแจ่มใสนั้น ถ้าใครสังเกตให้ดี จะมีอยู่ฉากนึงในตอนที่ไปรับจ้างทำให้ท้องฟ้าแจ่มใสที่วัดแห่งนึง (น่าจะเป็นวัดเซ็นโซจิ) จะเห็นว่านากิกำลังดื่มอะไรบางอย่าง ซึ่งผมคิดว่าน่าจะเป็น Coolish ของ LOTTE (เป็นผลิตภัณฑ์ไอศกรีมที่ดูดได้ที่โฮดากะและฮินะดื่มในโฆษณาโปรโมทหนัง) แต่เห็นอย่างนี้แล้ว ผมต้องลองไปหาดื่มดูดีกว่า อยากจะรู้ว่ารสชาติเป็นอย่างไร เพราะผมยังไม่เคยลองดื่มสักครั้ง

16. การที่เคซึเกะต้องมาสูญเสียภรรยา (อาสุกะ) ที่จากไปด้วยอุบัติเหตุในอดีตทั้งๆที่ลูกสาวยังเล็กอยู่ (ซึ่งอาจอยู่ในช่วงเวลาก่อนที่คุณแม่ของฮินะเสียชีวิต) เป็นการสื่อถึงว่าชีวิตคนเรานั้นไม่แน่ไม่นอน ซึ่งก็ต้องเจอกับเรื่องที่ทำให้ต้องผิดหวังและไม่เป็นไปตามที่ตัวเองได้วางไว้

และแหวนที่เคซึเกะใส่มาตลอดก็เปรียบเสมือนตัวแทนของอาสุกะว่ายังเธอยังอยู่กับเขาและไม่หายไปไหน แม้ว่าตัวกายจะจากไปแล้ว แต่ความทรงจำดีๆก็ยังคงอยู่ (ซึ่งก็เหมือนกับแหวนที่โฮดากะมอบให้ฮินะที่บ่งบอกว่าเขาจะอยู่เคียงข้างและดูแลเธอตลอดไป)

17. นิสัยและบุคลิกของนัตสึมิสะท้อนถึงกลุ่มคนที่เป็นผู้ใหญ่ที่เคยผ่านการเป็นเด็กที่รู้สึกโหยหาและอยากกลับไปใช้ชีวิตแบบเด็กๆอีกครั้งโดยที่ไม่ต้องกังวลอะไรมาก เพราะเมื่อเราโตขึ้นภาระหน้าที่รับผิดชอบต่างๆก็จะเพิ่มขึ้นไปด้วย (ไม่ว่าจะเป็นเรื่องหน้าที่การงาน, การดูแลพ่อแม่ในวัยสูงอายุหรือแม้แต่การมีลูก)

ในอีกด้านก็เป็นกลุ่มคนที่พยายามที่จะค้นหาตัวเองให้เจอและลังเลว่าอยากจะเป็นอะไรและอยากจะทำอะไรกันแน่ (แต่ดูเหมือนว่าเธอเองก็คงอยากจะเป็นตำรวจทางหลวง เพราะเก่งในเรื่องการขับรถจักรยานยนต์จริงๆ)

18. สถานี JR ทาบาตะ (Tabata Station) ซึ่งเป็นสถานีที่ไปบ้านของฮินะนั้น ถ้าใครสังเกตให้ดีด้านนอกของสถานี จะมีตู้ขายเครื่องดื่มหยอดเหรียญอยู่ตู้นึง ซึ่งผมไปเช็คดูจากรูปสถานที่จริงตาม Twitter ของญี่ปุ่น แล้วพบว่าตู้ขายเครื่องดื่มหยอดเหรียญตู้นี้เป็นของ Acure ที่จำหน่ายน้ำดื่มขวดที่จับได้ด้วยมือเดียว (ที่ผมเคยเขียนไว้ก่อนหน้านี้ ลองไปอ่านได้) เดี๋ยวไปญี่ปุ่นครั้งต่อไปจะต้องแวะไปดูซะหน่อย

19. ความเท่าเทียมกันทางเพศก็เป็นอีกสิ่งที่อาจารย์มาโคโตะก็ไม่ละเลยเหมือนกัน ตัวอย่างนึงที่เห็นได้ชัดก็คือจากฉากที่โฮดากะนั่งใช้โทรศัพท์มือถือถามคำถามใน YAHOO JAPAN ในระหว่างที่นากิกำลังเล่นแข่งฟุตบอลกับเพื่อนๆ ถ้าสังเกตให้ดี มีเพื่อนร่วมทีมของนากิคนนึงเป็นเด็กผู้หญิง (เห็นได้ชัดจากการมัดผมด้านหลัง)

20. การที่โฮดากะตัดสินใจไม่กลับไปบ้าน (แม้ว่าจะโดนเคซึกะไล่ออกพร้อมกับให้เงินชดเชยจำนวนนึง) แต่หนีพร้อมไปกับฮินะและนากิ สื่อได้ว่าทั้งฮินะและนากิได้เป็นคนสำคัญที่สุดในชีวิตของโฮดากะไปแล้วและพร้อมที่จะดูแลอีกสองชีวิต โดยไม่รู้ว่าในวันข้างหน้าจะเป็นอย่างไร แม้ว่าเขาเองจะเลือกที่จะกลับไปที่บ้านเกิดของเขาได้ แต่เขาก็ไม่ทำแบบนั้น

21. ฉากตอนที่โฮดากะ, ฮินะ และนากิ อยู่ในห้องพักในโรงแรมและนั่งทานอาหารพร้อมกันหลังจากที่อาบน้ำกันเสร็จ ในความเห็นของผมดูไปดูมาแล้วทั้งสามคนนี้ก็ให้ความรู้สึกว่าเป็นพี่น้องครอบครัวเดียวกันจริงๆ

22. การที่ใครสักคนก็ตามมีคนรู้จักหลายๆคน (หรือเรียกกันว่ามี Connection มากกับคนอื่นๆ) ก็สามารถขอความช่วยเหลือได้ในยามฉุกเฉิน ดังตัวอย่างที่นากิขอให้อายาเนะซึ่งเป็นแฟนเก่ามาช่วยเหลือให้ออกจากสถานสงเคราะห์เยาวชนโดยปลอมตัวด้วยการแต่งตัวเป็นเด็กผู้หญิง (น่าจะมีฉากตอนที่นากิใส่วิกผมยาวด้วยนะ อยากรู้ว่าใส่ออกมาแล้วจะเป็นแบบไหน)

23. ไม่ว่าสิ่งรอบข้างและสภาพแวดล้อมจะเป็นแบบไหน เป็นอย่างไร และไม่รู้ว่าจะเป็นแบบนี้อีกนานไปเท่าไหร่ สิ่งหนึ่งที่ทำให้แต่ละคนที่จะมีชีวิตเพื่ออยู่และสู้ต่อไปได้ก็คือการได้อยู่และร่วมใช้ชีวิตกับคนที่เรารักมากที่สุด

24. คนรุ่นก่อนที่ผ่านประสบการณ์ชีวิตแบบเดียวกับที่คนรุ่นใหม่กำลังเผชิญย่อมที่จะเข้าใจถึงความรู้สึกของคนๆนั้นได้ดีกว่าคนอื่นๆ เพราะตัวเองก็เคยผ่านประสบการณ์นั้นมาแล้ว แบบเดียวกับที่เคซึเกะและโฮดากะที่ทั้งคู่หนีออกจากบ้านตอนเป็นวัยรุ่น

25. จากฉากตอนที่ตำรวจเข้ามาดูในบ้านของเคซึเกะ (ที่น้ำท่วมเข้าไปข้างในแล้ว) เพื่อที่จะตามหาโฮดากะที่หลบหนีไป ถ้าสังเกตให้ดีจะมีเสาอยู่เสานึงที่เคซึเกะใช้วัดความสูงของโมกะ (ลูกสาว) ในแต่ละปี ซึ่งสื่อให้เห็นได้ชัดว่าเคซึเกะรักลูกสาวคนนี้มากขนาดไหน ถึงต้องขอทำเรื่องกับศาลว่าให้ตัวเองมีสิทธิ์ในการเลี้ยงดูโมกะ

26. การตัดสินใจในเรื่องที่ลำบากเป็นสิ่งที่ใครๆก็ไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้เลยในชีวิตไม่ว่าจะเป็นวัยใดก็ตาม ขึ้นอยู่กับว่าเราจะมองว่าสิ่งไหนเป็นสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับเรา เหมือนกับที่โฮดากะตัดสินใจที่จะพาฮินะกลับมาบนโลก (และให้ฝนตกที่โตเกียวต่อไป) แทนที่จะปล่อยเธอเพื่อให้ฤดูร้อนกลับมาอีกครั้งนึง

27. คิดว่าในช่วงเวลาที่โฮดากะถูกส่งตัวกลับไปที่บ้านเกิด พวกฮินะและนากิก็น่าจะต้องมีการติดต่ออยู่บ้างกับเคซึเกะและนัตสึมิ อย่างน้อยก็มีอะไรให้ช่วยเหลือและเป็นที่พึ่งได้ (เคซึเกะก็รู้แล้วว่าบ้านของฮินะและนากิอยู่ที่ไหน)

โดยหลักฐานที่เห็นได้ชัดคือตอนที่เคซึเกะโชว์รูปจากโทรศัพท์มือถือที่มีตัวเขา,โมกะ, นัตสึมิ และนากิให้โฮดากะดูในตอนท้ายเรื่อง (แต่ในรูปกลับไม่มีฮินะอยู่ด้วย ไม่รู้เหมือนกันว่าอาจารย์มาโคโตะตั้งใจจะไม่ให้ฮินะปรากฏตัวในรูปหรือเปล่า เพื่อที่โฮดากะจะได้ไปหาเธอโดยตรงเลย)

28. การที่คุณฟูมิ (คุณย่าของทากิจากเรื่อง Your Name) ย้ายมาอาศัยอยู่ในอพาร์ตเม้นท์คนเดียว เพราะต้องหนีจากน้ำท่วมในตอนท้ายของเรื่อง ก็เป็นการสะท้อนถึงสังคมผู้สูงอายุในญี่ปุ่นในปัจจุบันที่ต้องอาศัยอยู่คนเดียวมากขึ้นตามที่เราเห็นจากข่าวต่างๆ แต่อย่างคุณฟูมิก็ถือว่าโชคดีที่อย่างน้อยหลานชายทาคิพร้อมกับหลานสะใภ้มิตซึฮะจะได้มาเยี่ยมเยือนบ้างเป็นครั้งเป็นคราว

29. การที่เจ้าอาเมะ (แมวในเรื่องที่โฮดากะเก็บมาเลี้ยง) มาอ้วนในตอนท้ายเรื่องนั้น อาจบอกได้ว่ามันไม่มีพื้นที่กว้างๆให้วิ่งเล่นข้างนอกเหมือนแต่ก่อนแล้ว ก็เพราะว่าน้ำท่วมโตเกียวนั่นเอง

30. ในตอนท้ายที่โฮดากะเห็นฮินะกุมมืออธิษฐานอะไรบางอย่าง อาจมีความคล้ายคลึงกับตอนก่อนที่คุณแม่ของฮินะเสียชีวิต ก็คือตอนนั้นฮินะอธิษฐานที่จะขอให้คุณแม่ได้ตื่นขึ้นมาและเดินอยู่เคียงข้างกันอีกครั้งนึง (ซึ่งก็ไม่ได้เกิดขึ้น)

แต่คราวนี้ฮินะก็อธิษฐานที่ขอจะให้ได้เจอผู้ชายคนนึงที่เคยช่วยเหลือเธอและกลับมาอยู่ด้วยกันอีกครั้ง ซึ่งก็คือโฮดากะนั่นเองและสุดท้ายคำอธิษฐานก็เป็นจริงขึ้นมา : )

31. หลังจากจบฉากสุดท้ายในเรื่องตอนที่โฮดากะและฮินะได้กลับมาพบกันอีกครั้ง ถามว่าหลังจากนั้นชีวิตทั้งสองคนนี้จะเป็นอย่างไรต่อไป????

ผมขอเดาว่า โฮดากะและฮินะ (พร้อมกับนากิและคนอื่นๆ) ก็จะได้เจอกันบ่อยขึ้น เพราะคราวนี้ทั้งคู่จะได้อยู่ใกล้กันยิ่งขึ้น (เพราะโฮดากะได้เช่าบ้านพักเพื่อเรียนมหาวิทยาลัยในโตเกียว) จะไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อยขึ้นและจะใช้ชีวิตตามที่อยากทำตามประสาคนรัก ที่สำคัญ ฮินะก็ควรที่จะได้มีโทรศัพท์มือถือเป็นของตัวเองบ้าง จะได้ติดต่อกับโฮดากะหรือกับคนอื่นๆได้เมื่อต้องการ

32. ถามว่ามีอะไรยังค้างคาใจอยู่อีกไหมเกี่ยวกับ Weathering With You สำหรับผมแล้วก็มีอยู่บ้าง แต่คิดว่าอาจารย์มาโคโตะอาจจะนำประเด็นต่างๆที่ไม่ได้อยู่ในภาพยนตร์หรือในนิยายหลักมาอธิบายแบบขยายออกให้เป็นนิยายต่างหากก็ได้ เหมือนกับนิยาย Your Name: Another Side Earthbound

………………………………………

โดยสรุปแล้ว Weathering With You เป็นภาพยนตร์แอนิเมชั่นที่สามารถตีความและวิเคราะห์ได้หลายมุมมองซึ่งขึ้นอยู่กับว่าแต่ละคนจะมองในด้านไหนและมองอย่างไร และก็ไม่น่าเบื่อถ้าหากจะชมภาพยนตร์เรื่องนี้มากกว่าหนึ่งรอบ

แต่มีอยู่สิ่งนึงที่ผมก็ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าอาจารย์มาโคโตะจะทำได้กับภาพยนตร์เรื่องนี้

เพราะอาจารย์มาโคโตะได้ใส่สิ่งนี้ลงไปในฉากนึงตอนที่พวกฮินะไปรับจ้างทำให้ท้องฟ้าแจ่มใส

รู้มั๊ยว่าสิ่งนั้นคืออะไร?????

ซึ่งสิ่งนั้นก็อยู่ในรูปด้านล่าง (ผมเคยลงไว้ในบล็อกก่อนๆ)

Precure นั่นเอง!!! (Cure Black และ Cure White)

สาเหตุที่มี Precure อยู่ในเรื่องนี้ ก็เพราะว่าในเรื่อง มีอยู่ออร์เดอร์นึงจากผู้หญิงสองคนที่ขอให้พวกฮินะทำให้ท้องฟ้าแจ่มใส เพื่อที่จะได้แต่งคอสเพลย์นั่นเอง ซึ่งผู้หญิงสองคนนี้ก็แต่งตัวเป็น Cure Black และ Cure White จาก Futari Wa Precure (พรีเคียวซีรี่ส์แรก)

ซึ่งทำให้ผมที่เป็นหนึ่งในแฟนๆของพรีเคียวก็รู้สึกดีใจเป็นอย่างมากที่มีสิ่งนี้อยู่ในตัวภาพยนตร์ อย่างน้อยอาจารย์มาโคโตะคงต้องดูซีรี่ส์พรีเคียวมาแต่ก่อนแล้ว (จริงๆก็น่าจะมี Cure Marine ด้วยนะ)

ยังไงก็ตาม หลังจากที่ผมให้ความเห็นต่างๆหลังจากที่ชม Weathering With You จบไปแล้ว สิ่งต่อไปที่ผมคงจะทำก็คือไปเยือนสถานที่ต่างๆจากในเรื่อง (แต่คงอาจไปได้ไม่หมด) ซึ่งบางสถานที่ผมก็เคยไปมาแล้ว อย่าง Sky Deck ที่ Mori Tower (ที่ผมเคยเขียนไว้ก่อนหน้านี้) รวมไปถึงการซื้อปฏิทิน Weathering With You ปี 2020 ไว้ด้วย (สามารถสั่งซื้อได้ที่ CDJAPAN)

ท้ายสุด อยากจะบอกว่า Weathering With You เป็นอีกหนึ่งผลงานของอาจารย์มาโคโตะ ชินไคที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัวที่ไม่แพ้ Your Name โดยเฉพาะในส่วนที่เป็นภาพวาดและตัวละครทั้งหลายในเรื่อง และก็น่าจะเป็นหนึ่งในตัวแทนภาพยนตร์ที่ให้ความรู้สึกถึงบรรยากาศในเมืองโตเกียวของญี่ปุ่นได้อย่างแท้จริง : )