ตู้ขายไอศกรีมหยอดเหรียญอัตโนมัติของ Seventeen Ice ที่ผมชอบแวะไปกดซื้อ (ถ้ามีเวลาว่างที่จะทาน)…………..

คิดว่าคนที่ไปเที่ยวญี่ปุ่นเป็นประจำแบบผมหรือคนที่อาศัยอยู่ในญี่ปุ่นมาเป็นเวลานาน ก็น่าจะต้องเคยพบเห็นตู้ขายของหยอดเหรียญอัตโนมัติตู้นี้เวลาที่ไปไหนมาก็ตามแต่

ซึ่งตู้ที่ผมว่านี้ก็คือ……….

ตู้ขายไอศกรีมหยอดเหรียญอัตโนมัติของ Seventeen Ice นั่นเอง (แบรนด์นี้อยู่ในเครือของกูลิโกะ)

**(โปรดทราบว่ารูปถ่ายทั้งหลายนี้ ผมได้ถ่ายไว้ก่อนที่ COVID-19 จะระบาดในญี่ปุ่น)**

ต้องบอกว่านี่น่าจะเป็นหนึ่งในตู้ขายของหยอดเหรียญอัตโนมัติที่ผมแทบจะพบเห็นเป็นประจำเวลาที่ไปเที่ยวญี่ปุ่นทุกครั้ง ไม่ว่าจะไปที่ไหนก็ตามแต่

และด้วยความที่พบเห็นตู้ขายไอศกรีมตู้นี้หลายครั้งหลายรอบ ก็ทำให้ผมอยากลองทานไอศกรีมของ Seventeen Ice ดูสักครั้งว่ารสชาติของมันเป็นอย่างไร ซึ่งผมก็มีโอกาสได้ทานหลายรอบเวลาที่ไปญี่ปุ่น : )

อย่างตู้ขายไอศกรีม Seventeen Ice ที่เห็นอยู่ในรูปนี้ เป็นรูปจากทริปครั้งล่าสุดที่ผมถ่ายมาจากสถานี Tokyo ในบริเวณที่อยู่ไม่ไกลจากรถไฟสาย Keiyo (เป็นช่วงหลังจากที่ผมนั่งรถไฟจาก Chiba กลับมาที่สถานี Tokyo)

ตัวตู้ก็มีหลากหลายรสชาติให้เลือก (จะเป็นโคน, เป็นแท่ง หรือเป็นไอศกรีมที่หุ้มด้วยเวเฟอร์อีกชั้น) ซึ่งผมเองก็เลือกไม่ถูกเลยว่าจะทานอะไรดี !0__0! แต่สุดท้ายผมก็เลือกที่จะทานเป็นรสนี้……..

รส Soda Vanilla Float Sherbet (เป็นแบบวานิลาผสมโซดา) ที่เป็นแบบแท่ง ในราคาเพียง 140 เยน ถือว่าถูกมาก (ประมาณ 43 บาท)

หลังจากที่กดซื้อเสร็จ ผมก็ยืนทานตรงหน้าตู้เลย เพราะตรงบริเวณนั้นไม่มีคนอื่นอยู่ ซึ่งรสชาติถือว่าใช้ได้มีกลิ่นวานิลาผสมโซดาตามที่บอกไว้จริงๆ และผมใช้เวลาไม่นานในการทาน

ส่วนครั้งอื่นๆก่อนหน้านี้ ผมก็เคยกดซื้อไอศกรีม Seventeen Ice มาจากตู้ขายตามสถานที่ต่างๆ ผมจำไม่ได้หมดว่าผมเคยกดซื้อมาทานที่ไหนบ้าง รู้แต่ว่าครั้งนึงเคยกดซื้อทานที่สถานี JR Takayama ในบริเวณที่นั่งรอผู้โดยสาร ก่อนที่ผมจะนั่งรถไฟกลับไปที่สถานี Nagoya

แต่ก็ไม่ใช่ทุกครั้งที่ผมเห็นตู้ขายไอศกรีม Seventeen Ice ตู้นี้แล้ว ผมจะแวะไปกดซื้อมาทานเสมอนะ เพราะผมจะซื้อได้ก็ต่อเมื่อผมมีเวลาว่างที่จะทาน

เวลาว่างที่จะทานที่ผมหมายถึงก็คือ กดซื้อไอศกรีมจากตู้แล้วมีเวลาพอที่จะทานได้ (อย่างที่รู้กัน ซื้อไอศกรีมแล้ว ต้องรีบทานเลย ไม่อย่างงั้นไอศกรีมจะละลาย)

แต่ถ้าเป็นในกรณีแบบที่ผมไม่มีเวลาว่างที่จะทาน เช่น ต้องรีบขึ้นรถไฟในช่วงที่รถไฟใกล้จะออก แล้วผมเดินผ่านมาเห็นตู้ขายไอศกรีม Seventeen Ice ระหว่างทาง ผมก็ต้องโบกมือลา ไม่อย่างงั้นผมก็ต้องรอขึ้นรถไฟรอบถัดไป เพียงเพราะแค่อยากทานไอศกรีม Seventeen Ice แค่นั้นเอง (ยังไง ถึงผมไม่ได้ทานตอนนี้ ผมก็มีโอกาสที่จะทานได้ในครั้งต่อไป เพราะตู้ไอศกรีมตู้นี้สามารถหาเจอได้ง่ายในญี่ปุ่น)

ไว้ไปญี่ปุ่นในทริปต่อไปหลัง COVID-19 ผมก็จะไม่ลืมแวะที่จะไปกดซื้อไอศกรีมจากตู้หยอดเหรียญอัตโนมัติของ Seventeen Ice มาทาน ถ้าผมพบเห็นและมีเวลาว่างที่จะทานนะ : )